Gdybyś wtedy tutaj był
przed Słońcem i Księżycem,
kiedy w krąg świat cały śni,
gdy Pieśń stała się życiem.
Gdybyś wtedy tutaj był
Za dni światła obu Drzew
kiedy w misach blask się tlił
i w klejnotach żar jak krew

Graj, minstrelu graj, aż tchu zabraknie ci.
W pieśni przywróć nam chwałę tych dawnych dni.
Graj, minstrelu graj, aż ci zabraknie tchu.
Spraw, aby świat ten ukazał się znów.

Gdybyś wtedy tutaj był
i wojny ujrzał twarz.
z bólu wraz z Maglorem wył
z Cirdanem pełnił straż.
Gdybyś wtedy tutaj był,
w Ciemności wielkiej stał,
gdy w wściekłości wąż się wił
i łkał głos przelanej krwi.

Graj, minstrelu graj, aż tchu zabraknie ci.
W pieśni przywróć nam chwałę tych dawnych dni.
Graj, minstrelu graj, aż ci zabraknie tchu.
Spraw, aby świat ten ukazał się znów.

Umilkł minstrel i
stoczyły się łzy...