Nasze dobre, stare buty, łapu tapu tap
Idą z nami styczeń, luty, aż po kresy map (?)
Wyskakują z nami z kojca, tipu tipu taj
Hop do matki, hop do ojca, do dzieciństwa kraj
Teraz w cienkich obcasikach, tipu, tipu, tip
Biegną z nami gdzieś na wykład, giną w cieniu lip
Te, co piły raz szampana, o le li ra lo (?)
Potem spały aż do rana

/(2x)/: /A czas, piękny czas, prowadzi nas przez niedzielę
I wił raz po raz… Nie ma czasu wiele, nie ma czasu wiele.
Czas na buty sznurowane, człapu, człapu, człap,
Jakieś takie poskręcane, jak na wietrze grab
I ostatnie, papierowe, baju, baju, baj… te są właśnie stumilowe./

Te zobaczą raj.