ABRAM: Posłuchaj, Berko! BERKO: Słucham cię, Abram!
ABRAM: Dziewczyna – piękna, jak z dziewczyn żadna!
Ech, gdybyś widział te czarne loki!
A jakie usta! A jakie oczy!
BERKO: A jak tam u niej – no, wiesz – te sprawy?
ABRAM: To ci opowiem, skoroś ciekawy:
Od razu widać, że Bóg ją lepił.
Nie trzeba więcej, nie można lepiej!
Kobitka, Berko, stu innych warta!
BERKO: Masz, Abram, szczęście! Masz, Abram, farta!

Ref.
RAZEM: Dziewczyna – cymes! Zapach raju!
Paluszki lizać! Sama słodycz!
ABRAM: Po prostu diament w każdym calu!
BERKO: Po prostu skarb od stóp do głowy!
RAZEM: Dziewczyna – cymes! Szczere złoto!
Toć ona życie w kugel zmienia!
I człek by musiał być idiotą,
By takiej perły nie doceniać.

II
ABRAM: Posłuchaj, Berko! BERKO: Słucham cię, Abram!
ABRAM: Dziewczyna – mądra równie jak ładna!
Jest taka mądra jak… jak sam Mojżesz!
BERKO: Lecz nie ma brody?!! ABRAM: Gładszej nie znajdziesz!!!
BERKO: A dużo gada? ABRAM: Prawie w ogóle!
W dodatku z sensem! BERKO: Cud! Ja zwariuję!!!
ABRAM: Wesoła przy tym! A przy tym miła!
BERKO: Coś czuję, Abram, że to jest miłość!
ABRAM: Kobitka, Berko, stu innych warta!
BERKO: Masz, Abram, szczęście! Masz, Abram, farta!

Ref.
RAZEM: Dziewczyna – cymes! Zapach raju!
Paluszki lizać! Sama słodycz!
BERKO: Po prostu diament w każdym calu!
ABRAM: Po prostu skarb od stóp do głowy!
RAZEM: Dziewczyna – cymes! Szczere złoto!
Toć ona życie w kugel zmienia!
ABRAM: Lecz mam z nią, Berko, pewien kłopot…
Że na tym świecie takiej nie ma…