Jesteś kwiatem, który do życia się budzi, e Dis0 e H7
lecz nie zakorzenia się tu; e Dis0 e H7
jak piosenka, która się nigdy nie nudzi - e Dis0 e H7
z deszczu mnie prowadzisz do snu. e Dis0 e H7

Στη μεγάλη θάλασσα στ' ουρανού το τέλος C h e h
και στις λάμψεις των αστεριών D D G H7
martwić się przegraną nie trzeba, nie trzeba, C D G e
skoro jeszcze przegrasz nie raz. a e H7 H7

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι e Dis0 e H7
που όμως δε ριζώνει στη γη e Dis0 e H7

Σκοτεινός που είναι ο κόσμος ο κόσμος
πώς να βρω την πίστη μου εκεί
μα φωτίζει ο δρόμος ο δρόμος ο δρόμος
ξαφνικά από μιαν αστραπή

Przez bezkresy morza do wieczności nieba,
Aż po magię i światło gwiazd -
martwić się przegraną nie trzeba, nie trzeba,
skoro jeszcze przegram nie raz.

Είσαι ένα λουλούδι λουλούδι λουλούδι
που όμως δε ριζώνει στη γη