Ranek, błyszczy rosa na liściach
Przemijamy srebrzyście
Nierealni jak sen
Choć ulotna, jak blask księżyca czekam
Na wschód chcę powitać nowy dzień

Pamięć, co oznacza dziś dla mnie
Tamto gorzkie zerwanie
Co zamknęło mi drzwi
Taki los to samotność znacznie gorsza
Niż śmierć chcę od nowa zacząć żyć

Wspomnij moją dawną urodę
Moje grzechy za młodu
Proszę, wybacz mi je
Co bym dała, by znów przez chwilę być
Jedną z was wiem, jak pamięć chcę znów żyć

Płyną dni
Samotne dni
I ranek pachnie chłodem
Lampa gaśnie
I oglądam właśnie
Jak dzień się budzi nowy.

Ranek obiecuje mi słońce
Obiecuje mi życie
Nowy los, nową twarz
Noc odpływa, a jej wspomnienie znika jak sen
Tak bym chciała cofnąć czas

tak już jest
raz noc, raz dzień
to wieczne przemijanie

Świat się zmienia
Dręczy głos sumienia
To w nim jest wieczna pamięć

Daj mi życie przez dotyk
Miłość może uzdrowić
Lub być zimna jak śmierć
Kto mnie dotknie
Ten pozna sam czym szczęście mu być
Spójrz, to wstaje nowy dzień...