Anita Hanka Ordonówna

Tekst piosenki

  • Tekst piosenki Redakcja
Ta piosenka prosta jest i pospolita,
Niewiele jest w niej szczęścia, więcej łez.
A wszystko pewnie(1) przez to, że Anita
Nie była księżną, a nawet nie comtesse...
Anita była praczką - jaka szkoda!
Anita żyła z pracy własnych rąk,
Lecz miała oczy jak księżniczka młoda
I piersi - jak dwóch róż stulony pąk.
I włosy - jak złota hrabianka,
I usta, i owal lic...
I prawda - miała jeszcze kochanka,
I więcej już chyba nic.

Tra la-la-la la-la-la la-la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la

Aż(2) raz na wszystkich domach i ulicach
Plakaty jęły krzyczeć z wszystkich stron,
I ludzie mieli dziwny blask w źrenicach,
I wszyscy ludzie szli, i poszedł on.
Zapewne musiał pragnąć wróg niesyty
Jej cnoty i jej pracy, łez i krwi,
Bo po cóż być(3), jak nie dla swej Anity,
Na wojnę szedł jej mały poilu?
Żegnała go po kryjomu,
Ukradkiem, ostatkiem tchu...
Musiała się spieszyć do domu -
Wyprasować na czas dessous...

Tra la-la-la la-la-la la-la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la

Mijały w dreszczach dni, jak potok wartki
Wezbrany falą dziwnych trwóg i snów,
Z daleka przychodziły jego kartki -
"Pamiętam cię - zwyciężam - jestem zdrów..."
Aż raz nadeszła kartka ze szpitala(4),
Że gdzieś tam pod Verdun jest jego grób...
Anita nie upadła z krzykiem żalu,
To krzyknął list - i upadł jej do nóg(5)...
Bo jakże tu płakać(6) z tęsknoty
I wyć do utraty tchu,
Gdy jeszcze jest huk roboty,
Trza wyprać na czas(7) dessous...

Tra la-la-la la-la-la la-la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la-la
La la-la-la la-la-la la-la-la

--------------------------------------------------------------------------------------

Warianty i komentarze wg: Julian Tuwim, Utwory nieznane: ze zbiorów Tomasza Niewodniczańskiego w Bitburgu: Wiersze, Kabaret, Artykuły, Listy, ed. Tadeusz Januszewski, Łódź, 1999, ISBN 83-912979-0-X (str. 279):

comtesse (franc.) - hrabina.
poilu (franc.) - żołnierz francuski z 1914 roku.
pod Verdun - najdłuższa i najkrawsza w I wojnie światowej bitwa, w której zginęło ok. 800 000 żołnierzy (od 21 II do 18 XII 1916 roku).

(1) chyba
(2) I
(3) by
(4) ze szpitalu
(5) do stóp
(6) Bo jakżeż krzyczeć
(7) Na czas trzeba wyprasować




Oceń to opracowanie
anonim