Już niewiele na świecie tych dróg
nie znaczonych naszymi śladami.
Krwawe maki nam kwitną spod nóg,
Białe krzyże wyrosły za nami.
I choć krok się utrudzi, a głos
Próżno woła do swoich z daleka,

My idziemy, by przemóc zły los,
Pełni wiary w zwycięstwo Człowieka.

My idziemy, by przemóc zły los,
Pełni wiary w zwycięstwo Człowieka

Ku Ojczyźnie unosząc swój wzrok,
Ciągle naprzód i naprzód się rwie...
I nie ścichnie żołnierski nasz krok,
Aż dojdziemy, dojdziemy, dojdziemy.
Każdy dzień nowy niesie nam trud,
Nowa piosnka na ustach dojrzewa.

Wśród dalekich nie znanych mu dróg
Idzie żołnierz do Polski i śpiewa...

Wśród dalekich nie znanych mu dróg
Idzie żołnierz do Polski i śpiewa...