AOto mężcA7zyzna, Aoto koA7bieta
Nikt nie uwierzy że się kiedyś kochali
Dawno zabrakło rozkoszy zmysłowej
Dawno przestali ze sobą rozmawiać
AW pokoju A7obok, Az uchem przy A7ścianie
Siedzi ich syn i cichutko płacze
Wiele by dał, by usłyszeć choć słowo
Wiele by dał, by ktoś sobie przypomniał
FNiekochanym GdzieciomC wciąż cAhłodA7no, AlaaA7aa
FNiekochane dGzieciC tulą AmisA7ie, AlaaaA7aa

Oto mężczyzna, oto kobieta
Siedzą przy stole do cna wyczerpani
Nie ma już świtała które by mogło
Ogrzać ich ciała od dawna ostygłe

Lecz jest na świecie coś co ich trzyma
CO nie pozwala wstać im od stołu
Ten sześcioletni wyrzut sumienia
Płaczący cicho w pokoju obok

Niekochanym dzieciom wciąż chłodno, laaaa
Niekochane dzieci tulą misie, laaaaa