zanim wyplączemy się
z matek ciepłych łon
precyzyjnie tak wpasowani doń
bez wysiłku chcąc
przycumować do
miejsca w którym strach
jest oknem na świat

jak załapać pion
i wysmuklić gest
tak by przetrwać ten
po swe miejsce bieg

a gdybym mogła się w proch obrócić
jaki by był
jaki byś był

zanim odnajdziemy się
we mgle zwykłych dni
przymuszeni by wstać i prędko żyć
podtrzymując skroń
opadającą bo
miejsce w którym trwasz
zasłoniło świat

jak załapać pion
i wysmuklić gest
tak by przetrwać ten
po swe miejsce bieg