DziCsiaj są moFje urodziCny,
KtóCre obchodFzę bez rodziGny
DaFleko, wysoCko, wśród manGowców,
W pokoiFku, na wieży hangaGru dla szyboCwców.C7  
ZupFełnie tu nieCźle jest miG,
Orgdanki mi sFłużą do gryC.
Na tFwarzy obeCschły już łzy,G 
Już wadrg nie zagryFzam do krwi.C 

NFiech żyje zieGmia!
Niech żyje niebo!
I ty co rodzisz się, żyj!
Niech żyje ziemia!
Niech żyje niebo!
I ty - pomiędzy tym - żyj!

Jutro raniutko jak ten szczygieł
Wstanę, umyję się, zagwiżdżę,
I zejdę w doliny zaludnione
Roboty poszukać i cichej narzeczonej.
Jak los będę pukać do drzwi,
Aż wreszcie otworzysz mi ty.
I powiesz: Miły mój, witaj mi!
Tęskniłam tysiąc nocy i dni!

Niech żyje ziemia!
Niech żyje niebo!
I ty, co tęsknisz, żyj!
Niech żyje ziemia!
Niech żyje niebo!
Będziemy razem żyć!