Był raz Pierrot, taki smutny pajacyk aż żal!
Żal, bo Pierrot mieszkał sam w wielkim sklepie wśród lal.
Sam, ciągle sam, choć gitarę miał i na niej grał.
Ach, ten Pierrot, lalce Fleur swoje serce dał...

Prawda to? Prawda, lecz:
Ktoś Fleur z półki zdjął
Sam jak palec jest pajac Pierrot

Fleur, miła Fleur,
powiedz gdzie się podziałaś ach gdzie?
Fleur, moja Fleur, ja o Tobie wciąż marzę i śnię...
Fleur, moja Fleur,
zły czarownik cię porwał, czy smok?
Fleur, moja Fleur,
dzień bez Ciebie to cały rok...

Prawda to? Prawda; lecz:
Choć zabawek sto,
sam jak palec jest pajac Pierrot

Nie płacz Pierrot!
Ja ukoję Twój smutek i żal!
Chodź, mój Pierrot, pojedziemy na bal moich lal.
Ciesz się, Pierrot, tam wśród nich spotkasz tę lalkę swą.
Śmiej, się Pierrot, będziesz tańczyć z nią, tylko z nią!