Za swoim dlubym dziewczyna A7płacze
A7Nie płacz, dziewczyno, otrzyj dłzy,
dJutro się gz tobą może dzobaczę,
dBędziemy A7razem — ja i dty!...

Chmurny i smutny los nasz tułaczy,
Lecz polskie słońce świeci nam.
Nie chcemy żalu ani rozpaczy,
Bo każdy los swój wybrał sam.

Niejeden zginął cicho, nieznacznie,
Meldunek jego przyjął Bóg.
W dali widnieje grób zapomniany,
Aż go zaorze bratni pług.

Jutro być może ręka niemiecka
I memu życiu położy kres,
Albo bandyty ręka zdradziecka!...
Nie chcę, dziewczyno, twoich łez!

Jeżeli spotkasz mogiłę w lesie,
A nad nią poszum starych drzew,
Niech twoje słowa w dal wiatr poniesie,
O swoim lubym zanuć śpiew.



[piosenka śpiewana była w różnych wersjach]