Nie płacz, mała, płakać dziś nie ma celu
Pomyśl sama, że musiało tak być
On traktował ciebie jak jedną z wielu
Tobie zaś bez niego trudno żyć

Chyba możesz sobie to wytłumaczyć
Że dla ciebie właśnie tak lepiej jest
Niech się skończy wreszcie pasmo rozpaczy
Miłość złudna i pełna gorzkich łez

To był twój błąd
Żeś mu tak wiele zaufała
Nie tak jak on
Tyś bezgranicznie go kochała

Jak w wartki prąd
W wir poszłaś z nim
Tak, to był błąd
Lecz się pogodzić musisz z tym

Biedna jesteś, on zaś willę ma własną
Jest żonaty, gra nie była więc fair
Teraz wszystko ci wydaje się jasne
A poza tym ta różnica sfer

Póki nie przejrzałaś go należycie
Tyś widziała w nim cudowny swój świat
Lekkomyślnie z nim związałaś swe życie
Szkoda tych twoich młodych, pięknych lat

To był twój błąd
Żeś mu tak wiele zaufała
Nie tak jak on
Tyś bezgranicznie go kochała

Jak w wartki prąd
W wir poszłaś z nim
Tak, to był błąd
Lecz się pogodzić musisz z tym