W tawernie, gdzie w kielichów dnie dojrzewał tęgi rum,
Zmęczony morzem stary Jack opowieść swą snuł:
Gdy morza już poczujesz zew, za ciasny będzie brzeg,
Nim ruszysz tam, skąd wracam ja, to wiedzieć musisz, że:

Ref.: Chociaż często wieje w oczy,
Wiwat nasz żeglarski stan!
Choćbyś popadł w ciężkie tarapaty,
Nie będziesz tutaj sam.
Stary, hej, nie przejmuj się,
Gdy Cię sztorm po morzu gna.
Tu nie będziesz Bracie, nie będziesz Bracie,
Nie będziesz tutaj sam.

Fortuny nie zdobędziesz, choćbyś pływał lat i sto,
Daleki będzie ciągle brzeg, najbliżej zawsze dno,
A prosto w oczy tęgi wiatr przyprawi życia smak,
A nieraz tak przysoli, że dość morza będziesz miał.

Choć kobiet w portach będzie dość i poznasz je nie raz,
To każdej w końcu powiesz, że na morze wracać czas,
Za jedną tylko goniąc wciąż przez cały życia szmat,
Jej biały warkocz tuż przed dziobem kursu znaczy ślad.