Czas dla mnie w miejscu przystanął,
Takie jest chłopcy, takie jest piekło. Na odgłos kroków po schodach serce wciąż skacze do gardła
Że może jednak to ona – ona to piękna moja zagłada
Ach kiedy znowu ruszą dla mnie dni! Noce i dni i pory roku!
Krążyć zaczną znów jak obieg krwi
Lato, jesień, zima, wiosna – do Boliwii droga prosta
Wiosna, lato, jesień, zima – nic mi się nie przypomina

Ni żyć już można m umrzeć. Wypłakane łzy doszczętnie
Oddycham ledwie i z bólem, kością mi staje w gardle powietrze.
Czy tak już będzie i będzie? Boże mój, Boże, mój Boże!
Zawsze i wszędzie w obłędzie, Boże mój, wbiłeś we mnie wszystkie noże.