Pośród fal
Słońca blask
Stoje tak nad brzegiem

Fale wyrzucają wspomnienia
Koloru jantaru
Dumne, wielkie i potężne

O tamtych dniach
Sprzed wielu lat
Gdzie inne były te ziemie

Przypomnij sobie
Te dawne czasy!
Pomimo zdrady
Pomimo fałszu!

Woda spokojna:
Gdy tafla jak lustro
Spójrz a zobaczysz
Prawdziwą swą duszę!

Gdy fale spienione
Zaczną się piętrzyć:
Nie bądś wtedy
Skalistym brzegiem

Na którym wspomnienia
O tamtych dniach
Drążą bezsilnie
Swe dumne znamie!

Spójrz w morskie fale
wtedy zrozumiesz
Że to , co odeszło
Musi powrócić!