Miałem 10 lat
Radio Pioneer, w którym świat
Czarno-biały strasznie był.
Mijał dzień za dniem,
Czas jak guma ciągnął się,
Bo się z nudów chciało wyć.

Aż w marcową noc
Usłyszałem w radio głos,
Który opowiadał, że
Gdzieś daleko stąd
Inne myśli w ludziach są
I ja też poznam je.


Głos tłumaczył nam,
Że nie trzeba żyć nad stan,
Aby poczuć się jak król,
Musisz tylko znać
Słowa klucze - MiniMax,
Kosmos dźwięków będzie Twój.

Tyle lat i zim wędrowałem z głosem tym,
Aż pojąłem prosty fakt:
To, że jestem dziś tym,
Kim zawsze chciałem być,
Sprawił głos Piotra K.