Ożywają duchy kresowych rycerzy e D
Od chreptiowskiej stanicy C D
Pan Michał jak archanioł ku rubieżom
Bieży na czele konnicy

Hej, wietrze, mały pułkowniku G a e D
Wiej w dzikie pola dmuchawce G a e D
Zakrwawione karminem goździków G a
Zabielone krwawnikiem, wyżółcone dziurawcem C D

Niech się sieją aż po porohy dnieprowe
Ostrożenie, co ostrożnie szeleszczą
Niech głuszą kroki jeleni płowych
I kruków krakanie złowieszcze

Ref.

Jakby nienawiści nie było już dosyć
Krzyk się niesie złowrogi, bez potrzeby
A łąki, co dawno nie widziały kosy
Ciupagami jałowców wygrażają niebu

Ref.
Krzyczą: spokojnych czasów koniec
Dzikie pola ktoś znów chce zadiablić
Znów od wschodu słychać rżenie koni
Pana Michała brak tylko i jego szabli

Ref.

Ponuro mruczą w trawach świerszcze
Żab rechot idzie i szepty ciche ptaków
I klują się pisklęta moich wierszy
Gdy końcem lata chodzę po Chodaku

Ref.