Szli przed nami i pod słońce i pod wiatr G e D
Z dziurawego buta często wylewając błoto G e D
Czasem szpetnie przeklinali los a C G
Za bogactwo mając tylko buków złoto a C D

Spoglądały na nich, spod słomianych brwi
Okienkami świecąc niby złotym prosem
Stare chaty dobre duchy dawnych dni
Otulając czułym ciepłem w mroźne noce

Nieraz szeptał im na ucho deszcz
Co łagodził wszystkich spraw kontury
Że za nimi przecież inni pójdą też
By odkrywać po swojemu tamte góry

Szli przed nami i przez łąkę, i przez las
Wyskubując z palców kolce po jeżynach
Został po nich jeszcze ciepły ślad
Choć wiatr rozwiał popiół ognisk po dolinach