Oj, Siemargł, Siemargł
Kto tiebia widił
Kieś na czarnym stepie
Nawet dzionkiem lśnił
Kieby woje pana
Striely wbijaly
Żywym ogniem oczy twoje płakały

Oj, Siemargł, Siemargł
Kieby twoja krew
Spadła ciemną strugą
W dół na cichy step
Wnet wyrosły trawy
Słonko wyźżalo
I odtąd na polach żywie mieszkało

Oj, Siemargł, Siemargł
Teraz w niebieś jest
I pospołu zwiezdy
Nocą tańcujesz
Pióra twe, pazury
Nad głowami skrzą
Do białego rana doma kierują