Którzy myśleli, że się Go oswoi                d
Ci się najłatwiej oswoić Mu dali:              d
Przynętę przełknął, z piszczałek rozbroił,     B C F
Pogonił batem po okrągłej sali.                Gis G C (A7)

Którzy myśleli, że się Go oszuka               d
Ani spostrzegli, a już oszukani.               d
Nie raczył nawet do ich drzwi zapukać          B C F
Żeby uściskać dłonie z kajdankami.             g A d (B7)

Którzy myśleli, że się Go uprosi –             dis
Dziś proszą jego oficjalne cienie.             dis
On dla nich – Ucho, więc pokora w głosie;      H Cis Fis
Oni dla Niego – przydrożne kamienie.           A Gis Cis (B7)

Którzy myśleli, że podobni Jemu,               dis
Nagle podobni są tylko do siebie.              dis
Twarze wszechmocnych, którzy chcieli nie móc,  H Cis Fis
Jak zmięte ścierki użyte w potrzebie.          gis B dis (H7)

Którzy myśleli, że się Go pokona               e
Dziś zamieszkują piekła i kurhany.             e
Dopóki z gwiazd ich ostatnia nie skona         C D G e
Kres Jego władzy jest gdzieś zapisany.         H7 C H7 e