Najsmutniejsza z moich smutnych piosenek
Słodki Całus od Buby
sł., muz.: Krzysztof Jurkiewicz



Każdy z nas przecież musi mieć           D

Arkady mostu nad Wełtawą                  D

Dokąd się wraca, choćby człowiek          D

Zgubił nawet własny cień                  D h

Kamienny ganek, słońca blask              D

I szczyty gór odbite w stawach            D

Każdy z nas musi swoje niebo mieć         D A D


Ref.:

Wybacz mi ja się już raczej nie zmienię   A G D

Najsmutniejsza z moich smutnych piosenek  A G A D

Dobrze wiesz jak może boleć wspomnienie   A G D

Najsmutniejsza z moich smutnych piosenek  A G A D

Najsmutniejsza z moich smutnych piosenek  A G A D

Najsmutniejsza z moich smutnych piosenek  A G A D


Naprawdę nie wiedziałem sam

Że noszę w sobie jak zarazę

Ogromny ogień, który śpi

Lecz nigdy nie opuszcza mnie

Wierzę że można poczuć ból

W dawno amputowanej nodze

Na samą myśl o życiu straszny gniew


Ref.:

Wybacz mi ja się już raczej nie zmienię...


Są takie miejsca w których noc

Jeszcze pamięta nasze ciała

Ciemnych zaułków tajemnice

Może zdradzić letni deszcz

Nie chcę udawać jest jak jest

Już nawet starać się nie staram

Jedynie głód przy życiu trzyma mnie


Ref.:

Wybacz mi ja się już raczej nie zmienię...