Ach, ci ludzie to brudne świnie                   A
Co napletli o mojej dziewczynie                   d
Jakieś bzdury o jej nałogach                      A
To po prostu litość i trwoga.                     d
Tak to bywa, gdy ktoś zazdrości,                  D
Kiedy brak mu własnej miłości,                    g
Plotki płodzi, mnie nie zaszkodzi żadne obce zło  A d
Na mój sposób widzieć ją...                       A d

„Na głowie kwietny ma wianek,                     A d
W ręku zielony badylek,                           A d
A przed nią bieży baranek,                        g d
A nad nią lata motylek”.                          A d

Krzywdę robią mojej panience,
Opluć chcą ją, podli zboczeńcy.
Utopić chcą ją w morzu zawiści,
Paranoicy, podli sadyści,
Utaplani w brudnej rozpuście,
A na gębach fałszywy uśmiech,
Byle zagnać do swego bagna, ale wara wam!
Ja ją przecież lepiej znam...

„Na głowie kwietny ma wianek,
W ręku zielony badylek,
A przed nią bieży baranek,
A nad nią lata motylek”.

Znów widzieli ją z jakimś chłopem,
Znów wyjechała do Saint Tropez,
Znów męczyła się, Boże drogi,
Znów na jachtach myła podłogi.
Tylko czemu ręce ma białe?
Chciałem zapytać – zapomniałem,
Ciało kłoniąc, skinęła dłonią, wsparła skroń o skroń
Znów zapadłem w nią jak w toń...

„Na głowie kwietny ma wianek,
W ręku zielony badylek,
A przed nią bieży baranek,
A nad nią lata motylek”.

Ech, dziewczyna pięknie się stara,
Kosi pieniądz, ma Jaguara,
Trudno pracę z miłością zgodzić,
Rzadziej może do mnie przychodzić,
Tylko pyta, kryjąc rumieniec,
Czemu patrzę jak potępieniec
Czemu zgrzytam, kiedy się pyta, czy ma ładny biust?
Czemu toczę pianę z ust?

„Na głowie kwietny ma wianek,
W ręku zielony badylek,
A przed nią bieży baranek,
A nad nią lata motylek!”