I znów zaczęło się, znów cholerny zły dzień,     C F G
Znów komornik zastukał do drzwi.                 C G
Żona znów ma złe dni, sąsiad gnój ze mnie drwi,  C F G
Ale wszystko to już wisi mi…                     C G C

Może kilka mil stąd, leży nieznany ląd,
Archipelag, gdzie życie ma sens.
Whisky leją do dna, każda panna chęć ma,
Spoglądając zalotnie spod rzęs…

Spakowany wór mój, wszystkim dziś mówię ...
Idę tam, gdzie już czekają mnie,
Ludzie tacy jak ja, znajdujący od lat,
Pośród żagli i lin życia sens…

Może kilka mil stąd, leży nieznany ląd,
Archipelag, gdzie życie ma sens.
Whisky leją do dna, każda pana chęć ma,
Spoglądając zalotnie spod rzęs…

Teraz więc żono ma, błagam zamknij swą twarz,
Z komornikiem idź do piekieł bram.
Bo odradzam się znów, piękny jacht z moich snów
Moje smutki ukoi wśród fal.

Może kilka mil stąd, leży nieznany ląd,
Archipelag, gdzie życie ma sens.
Whisky leją do dna, każda pana chęć ma,
Spoglądając zalotnie spod rzęs…