Wstawaj! Uwolnij siebie od samego siebie.
Zamknięta wewnątrz ciebie, niczym cisza w starych twierdzach.
Jaskinia kryjąca bogactwa nieprzebrane. Przez nikogo nie dojrzane.
Chodźmy więc kopać. Wydobądź skrzynie, abyś mogła z powrotem się odnaleźć.
Nie będziesz robić tego, co chciałabyś robić. Połóż się i pozwól mi pokazać sobie inną drogę.
Zabiję dla ciebie to o co poprosisz, wezmę co zostało i przełknę bez skargi.
Wszystko bierz albo też weź nic.
Zbyt krótkim życie jest, byś mogła odepchnąć je od siebie.
Weź wszystko. Przyjmij wszystko do siebie.
Każdą drogą ku środkowi. Pozwól płynąć. Niech płynie do ciebie.
Nie będziesz czuła, tego co wolałabyś czuć.
Połóż się i pozwól mi pokazać sobie inną drogę.
Jeśli mnie pobijesz, ja biegiem powrócę do ciebie. Wtedy cię powalę.
To już nie potrwa długo. Każdą drogą ku środkowi.
Każdą drogą. Podnieś wyżej. 4 stopnie cieplej. Poddaj się i wpuść mnie do siebie.
To nas zbliży. Nie wyciągaj. To czyni nas bliższymi niż śmierć, ból i płacz.
Chodź. Możesz wszystko wziąć. Właśnie tak