Jakiś cień tuż zaraz za mną , uciszający każdy oddech wzięty, czyniący każdą obietnicę pustą, wskazujący każdym palcem na mnie.
W postaci wyprostowanego służbiście lokaja na skinienie palca czeka.
Unicestwia teraz wybór zwany "musimy".
Tuż zanim Syn z nieba zstąpił.
Chryste, kurwa, ześlij wreszcie coś nowego, nie ten kit!
Dlaczego nie możemy być trzeźwi ?
Ja tylko chcę zacząć to od nowa.
Dlaczego nie możemy pić przez wieczność ?
Chcę tylko zacząć wszystko na nowo.
Jam tylko bezwartościowym kłamcą.
Imbecyl - oto ja.
Tylko w głowie ci namieszam, zaufaj mi, a upadniesz - to pewne.
Ja odnajdę środek w tobie.
Przeżuję go i zniknę dla ciebie, będę pracować by cię wznieść w górę, tylko po to, by cię później zepchnąć w dół.
Zaufaj mi
Zaufaj mi
Zaufaj mi
Zaufaj mi
Do cholery, Mario w Niebie, szepnij o czymś nowym wreszcie!
Dlaczego nie możemy być trzeźwi ?
Ja tylko chcę zacząć to od nowa.
Dlaczego nie możemy spać wiecznie ?
Chcę tylko zacząć wszystko na nowo.
Chcę tego, czego chcę.