Kiedy pierwszy raz związał nas horyzontu wielki czar,
razem żyć na pokładzie przyszło nam.
Ciężko było tam, chciało się czasem zostać w porcie gdzieś,
lecz wychodziło w morze znowu się.

Tak niewiele trzeba, by zdobyć morski świat -
białe żagle i bryzy smak, słony smak,
wiatru szum, kilka silnych rąk,
parę nut i słów, i przyjaźni ton.

Spokojnie, fala za falą,
gdzie nowy jest ląd,
nieznany nam ląd
płyniemy...

Upoić się morską dalą,
gdzieś daleko stąd,
wciąż daleko stąd
płyniemy...

I już kilka lat pływać tak wspólnie się udaje nam,
czasem jest kiepsko, a czasami dobrze tam,
ale żaden sztorm już nie zatopi naszej łajby, bo
łączy nas morze i przeżytych rejsów moc.

Tak niewiele trzeba...

Spokojnie, fala za falą...