Już niedaleko, już niedaleko
Gdzie te zielone platany nad rzeką
Tam już od rana
Czekają na nas
Tam można dobrze odpocząć i zjeść
Wesoło będzie
W małej hacjendzie
Bo stary Diego córeczek ma sześć

O hej, stepie daleki!
Niebo słońca nie szczędzi
A wody żałuje kropelki
O hej, rozległy stepie!
Czy to dzień, czy to noc
Człowiek wciąż się w kulbace kolebie

Lecz dziś, dziś nie kusi nas nic
Ni koń, ni cudze stado
Sześć serc na nas czeka tu
Pędź, mój koniu, pędź co tchu!

Diego swych córek strzeże jak skarbu
A ze swej strzelby nie chybił ni razu
Lecz gdy zadnieje
Miejmy nadzieję
Człowiek odjedzie stąd cały i zdrów
Diego nie spostrzegł
Córki najmłodszej
Gdy wyjmowała naboje mu z luf

Lecz dziś, dziś nie kusi nas nic
Ni koń, ni cudze stado
Sześć serc na nas czeka tu
Pędź, mój koniu, pędź co tchu!

Czekają nas w małej hacjendzie