Ja z sivoj daŭniny
Čuju recha vajny.
U vajnie palahli
Biez pary, u ziamli
Za pryhožy padman,
Śmierć pryniaŭšy darma,
Nie pražyŭšy žyćcia,
Nie ŭzraściŭšy dzicia.

Raby sumniŭnych ideałaŭ
Chacieli mir abaraniać,
A zvarjaciełyja tyrany
Ich adpraŭlali pamirać.

Strašnaj vajny ślady
Nie zamiataje čas.
Žałobny, praz hady
Ŭ sercach bol nia zhas.
Prajšoŭšy toj kašmar
Nie pieramoh nichto.
Siarod ludzkich achviar
Kožnaje žyccio.

U varjackaj hulni
Pieramožcaŭ niama.
Ludzi ŭ pastcy vajny
Pamirajuć darma.
Pamirać nie žadaŭ
Ni adzin čałaviek,
Pad prymusam stralaŭ,
Ale ad smierci nia zbieh.

Bieźlič abarvanych losaŭ,
Mohiłki zabitych mar.
Abarvany ŭ maładości
Čas žyćcia vajny achviar.

Płača maci i siastra,
Płača horka ŭsia siamja.
Smutak padzialaje rod
I skalečany narod.
Pieražyŭšy toj kašmar,
Nie pieramoh nichto.
Siarod ludzkich achviar
Kožnaje žyćcio.