Kobiety przymiotami ciała słyną                        G A7 D h
Wie o tym każdy z książek lub skądinąd                 e Fis7 h
Żądze ze smyczy spuszcza przy nich starzyk oraz młódź  e Fis7 h
Nie myśląc, co niewiasta musi czuć                     Cis7 Fis7
Są, owszem, rzeczy, które ją zachwycą                  G A7 D h
Kwiaty, liściki, spacer przy księżycu                  e Fis7 h
Możesz dla niej zaśpiewać, zamordować, zerwać mlecz    e Fis7 h
Możesz umrzeć - lecz                                   Cis7 Fis7 h

Niemal wszystkie, czy chcesz, czy nie                  D A7
W łóżku męczą lub nudzą się                            D Fis7
Nie wierz w jej słowa potem z rana                     h Fis7
Mało która była nocą błogo zziajana                    h
Gdy jej szczęście wróci na twarz                       D A7
Pewny bądź, że rogi już masz                           D Fis7
Ty ją kusisz, więc już wie                             G A7 D
Że nuda ciężka zbliża się                              h e A7 H7
Nie przebijesz jej na wskroś                           e A7 D
A ona ma od razu dość                                  h e A7 D

Cały czas musi łykać łzę sromoty
Próżno w pościeli tęskniąc do pieszczoty
Zawsze gotowa jest oddanie w tkliwość odziać swe
W końcu upieprza zamiast pieprzyć się
Inne znów wolą pławić się w tyranii
Chronicznej niewolnicy nimfomanii
Im nie masz co o uczuć swych potencji głupot pleść
Minut pięć - i cześć!

Niemal wszystkie, czy chcesz, czy nie
W łóżku męczą lub nudzą się
Nie wierz w jej słowa potem z rana
Mało która była nocą błogo zziajana
Gdy jej szczęście wróci na twarz
Pewny bądź, że rogi już masz
Ty ją kusisz, więc już wie
Że nuda ciężka zbliża się
Nie przebijesz jej na wskroś
A ona ma od razu dość

Owe "cudownie!", "jeszcze!", "pójdź do końca!"
Atrapą namiętności są gorącej
Czystą charytatywą jest rozkoszy każdy jęk
Kłamią, kiedy wzdychają - i w tym sęk
Przez tę kopulacyjną maskaradę
Chcą, żebyś myślał - ja dam wszystkim radę -
Każda zaś przyjaciółce szepcze - wyznam ci, że mnie
Erotoman rżnie

Niemal wszystkie, czy chcesz, czy nie
W łóżku męczą lub nudzą się
Nie wierz w jej słowa potem z rana
Mało która była nocą błogo zziajana
Gdy jej szczęście wróci na twarz
Pewny bądź, że rogi już masz
Ty ją kusisz, więc już wie
Że nuda ciężka zbliża się
Nie przebijesz jej na wskroś
A ona ma od razu dość

Niejeden na to mnie zapyta z butą:
- Który, jak ja potrafi swą batutą
Symfonią jęków dyrygować nocą lub za dnia?
Milczysz bo widać masz kompleksy sam! -
Może dodadzą: - Czyś mnie widział w akcji? -
Lecz to ofiary są halucynacji
Gdy puszą się jak pawie, panie ziewać chcą na wznak
Piano nucąc tak

Niemal wszystkie, czy chcesz, czy nie
W łóżku męczą lub nudzą się
Nie wierz w jej słowa potem z rana
Mało która była nocą błogo zziajana
Gdy jej szczęście wróci na twarz
Pewny bądź, że rogi już masz
Ty ją kusisz, więc już wie
Że nuda ciężka zbliża się
Nie przebijesz jej na wskroś
A ona ma od razu dość