Kobiety z portu Szanty
Korektę nadesłał
Piotr B.
3 lata temu
Komentarz: słowa + wyrównanie całości, wg wykonawca: Roman Roczeń, https://www.romanro.art.pl/?page=muzyka&id=11 , http://www.zdjecia.szymczak.waw.pl/szanty/spiewnik_2008-09-07.pdf str.25
Komentarz: słowa + wyrównanie całości, wg wykonawca: Roman Roczeń, https://www.romanro.art.pl/?page=muzyka&id=11 , http://www.zdjecia.szymczak.waw.pl/szanty/spiewnik_2008-09-07.pdf str.25
Instrument:
Gitara
Trudność:
Strojenie:
Trudność:
Strojenie:
1.Piękny połów rejs nam dał, a e
Widać los łaskawy był- C G
Każdy myślał gdyśmy już do domu szli. d C E
Na lądzie da się przeżyć
Miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.
Ref. A nasze kobiety w porcie są, a e d a
Wypatrują swoje oczy C G
Od rana do nocy, d E
A wieczorem stawają w oknach F C
Świece zapalone d a
I mają nadzieję, C d
Że to godzin już niewiele. E a
2. Bosman pierwszy poczuł to,
Choć przygłuchy trochę był,
Wrzasnął:"Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem poszło wszystko szybko,
Maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
Ref.
3.Kumple w falach przed chwilą,
Teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu,
W martwej ciszy już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Ref.
4.Cud to chyba, że przeżyłem,
Chociaż w morzu dwa dni byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję,
Gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
Ref.
Piękny połów rejs nam dał, widać los łaskawy był - a e C G
Każdy myślał gdyśmy już do domu szli. d C E
Na lądzie da się przeżyć miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.
{Ref.}
A nasze kobiety w porcie są, a e d a
Wypatrują swoje oczy od rana do nocy, C G d E
A wieczorem stawiają w oknach świece zapalone F C d a
I mają nadzieję, że to godzin już niewiele. C d E a
Bosman pierwszy poczuł to, a przygłuchy trochę był,
Krzyknął: "Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem szybko poszło wszystko, maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
{Ref.}
Kumple w falach przed chwilą, teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu, w martwej ciszy, już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
{Ref.}
Cud to chyba, że przeżyłem, chociaż w morzu długo byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję, gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
{Ref.}
---------------------------------------------------------
wg śpiew: Roman Roczeń, Grand Prix Giżycko 2000. Nagrano w ZNiW, 1999 r.
Piękny połów rejs nam dał, widać los łaskawy był -
Każdy myślał gdyśmy już do domu szli.
Na lądzie da się przeżyć miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.
Ref.
A nasze kobiety w porcie są,
Wypatrują swoje oczy od rana do nocy,
A wieczorem stawiają w oknach świece zapalone
I mają nadzieję, że to godzin już niewiele.
Bosman pierwszy poczuł to, a przygłuchy trochę był,
Krzyknął: "Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem szybko poszło wszystko, maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
Ref.
Kumple w falach przed chwilą, teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu, w martwej ciszy, już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Ref.
Cud to chyba, że przeżyłem, chociaż w morzu długo byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję, gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
Ref.
---------------------------------------------------------
wg śpiew: Roman Roczeń, Grand Prix Giżycko 2000. Nagrano w ZNiW, 1999 r.
a e C GKażdy myślał gdyśmy już do domu szli.
d C ENa lądzie da się przeżyć miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.
Ref.
A nasze kobiety w porcie są,
a e d aWypatrują swoje oczy od rana do nocy,
C G d EA wieczorem stawiają w oknach świece zapalone
F C d aI mają nadzieję, że to godzin już niewiele.
C d E aBosman pierwszy poczuł to, a przygłuchy trochę był,
Krzyknął: "Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem szybko poszło wszystko, maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
Ref.
Kumple w falach przed chwilą, teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu, w martwej ciszy, już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Ref.
Cud to chyba, że przeżyłem, chociaż w morzu długo byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję, gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
Ref.
---------------------------------------------------------
wg śpiew: Roman Roczeń, Grand Prix Giżycko 2000. Nagrano w ZNiW, 1999 r.
1.Piękny połów rejs nam dał,
Widać los łaskawy był-
Każdy myślał gdyśmy już do domu szli.
Na lądzie da się przeżyć
Miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.
Ref. A nasze kobiety w porcie są,
Wypatrują swoje oczy
Od rana do nocy,
A wieczorem stawają w oknach
Świece zapalone
I mają nadzieję,
Że to godzin już niewiele.
2. Bosman pierwszy poczuł to,
Choć przygłuchy trochę był,
Wrzasnął:"Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem poszło wszystko szybko,
Maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
Ref.
3.Kumple w falach przed chwilą,
Teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu,
W martwej ciszy już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Ref.
4.Cud to chyba, że przeżyłem,
Chociaż w morzu dwa dni byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję,
Gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
Ref.
a eWidać los łaskawy był-
C GKażdy myślał gdyśmy już do domu szli.
d C ENa lądzie da się przeżyć
Miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.
Ref. A nasze kobiety w porcie są,
a e d aWypatrują swoje oczy
C GOd rana do nocy,
d EA wieczorem stawają w oknach
F CŚwiece zapalone
d aI mają nadzieję,
C dŻe to godzin już niewiele.
E a2. Bosman pierwszy poczuł to,
Choć przygłuchy trochę był,
Wrzasnął:"Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem poszło wszystko szybko,
Maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
Ref.
3.Kumple w falach przed chwilą,
Teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu,
W martwej ciszy już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Ref.
4.Cud to chyba, że przeżyłem,
Chociaż w morzu dwa dni byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję,
Gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
Ref.
Zasada Dobrego Harcerza
Wprowadzamy kilka zmian w zasadach kontrybucji. Przeczytaj co się zmieniło: Aktualizacja zasad.Korekty +2 -0
Status: ZatwierdzonaWartość: 2 punkty karmy
Głosy i komentarze
Historia
|
Piotr B.
słowa + wyrównanie całości, wg wykonawca: Roman Roczeń,
https://www.romanro.art.pl/?page=muzyka&id=11 , http://www.zdjecia.szymczak.waw.pl/szanty/spiewnik_2008-09-07.pdf str.25
Korekty
3 lata temu
|
Poprawił opracowanie 3 lata temu
Poprawił opracowanie 3 lata temu
Poprawił opracowanie 3 lata temu
Poprawił opracowanie 3 lata temu
Poprawił opracowanie 3 lata temu
Poprawił opracowanie 3 lata temu
Poprawił opracowanie 3 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 60 punktami 3 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 40 punktami 3 lata temu
https://www.romanro.art.pl/?pa... 3 lata temu