e D a h Uderzył deszcz, wybuchła noc, przy drodze pusty dwór. e D a H W katedrach drzew, w przyłbicach gór wagnerowski ton. Za witraża dziwnym szkłem pustych komnat chłód. W szary pył rozbity czas, martwy, pusty dwór. e h7 a7 h Dorzucam drew, bo ogień zgasł, ciągle burza trwa. Nagle seria barw i mnóstwo świec, ktoś na skrzypcach gra. Gotyckie odrzwia chylą się i skrzypiąc suną w bok, e h7 a H I biała pani płynie, z nich, w brylantowej mgle. Zawirował z nami dwór, rudych włosów płomień. Nad górami lecę, lecę z nią, różę trzymam w dłoni, h e G e h e A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój. Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien. x2 Znowu szary, pusty dom, gdzie schroniłem się, I najmilsza z wszystkich, wszystkich mi, na witraża szkle. Znowu w drogę, drogę trzeba iść, w życie się zanurzyć. Chociaż w ręce jeszcze tkwi lekko zwiędła róża. Lecz po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój. Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien. Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien.

e D a h Uderzył deszcz, wybuchła noc, przy drodze pusty dwór. e D a H W katedrach drzew, w przyłbicach gór wagnerowski ton. Za witraża dziwnym szkłem pustych komnat chłód. W szary pył rozbity czas, martwy, pusty dwór. e h7 a7 h Dorzucam drew, bo ogień zgasł, ciągle burza trwa. Nagle feeria barw i mnóstwo świec, ktoś na skrzypcach gra. Gotyckie odrzwia chylą się i skrzypiąc suną w bok, e h7 a H I biała pani płynie, z nich, w brylantowej mgle. Zawirował z nami dwór, rudych włosów płomień. Nad górami lecę, lecę z nią, różę trzymam w dłoni, h e D e h A A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój. Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien. x2 Znowu szary, pusty dom, gdzie schroniłem się, I najmilsza z wszystkich, wszystkich mi, na witraża szkle. Znowu w drogę, drogę trzeba iść, w życie się zanurzyć. Chociaż w ręce jeszcze tkwi lekko zwiędła róża. Lecz po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój. Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien. Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien.