Rozbiję swój świat zabity deskami, a7 d7 a7
Z tych desek zbuduję, jak z tęsknoty, łódź. a7 D7 E7
Perły, korale, rozsypię na szczęście, a7 G C F7
Muszle, bursztyny, a może coś jeszcze. d7 E a7

Będę wędrował poza horyzont
Ze swojskim balastem - wielką walizą.
Z wyspy na wyspę, raz dniem, raz nocą,
Popłynę tam, gdzie oczy poniosą.

Ref.: Gwiazdy to ryby latające d7 E7 a7
Między księżycem a słońcem. d7 E7 a7 (C)
Morze - modlitwa Boga i ludzi d7 G C F
Za tych, których życie zbytnio trudzi. d E7 a7

W trójkącie żagla słońce powieszę
I będę studził płonne zapały
Serc zbyt gorących i tych zbyt małych
I tych co burzą o tych, co ciszą.

Pójdą nade mną trzy czarne wieże,
Jak trzy dzwonnice rybackich świątyń,
Będzie im lekko w wodach, gdy dzwony
Wydzwonią żywot wieczornych modlitw.