Nie mówię, że jest źle
bo jest bo jest fantastycznie
nie czepiam się, bo patrzę dziś
na świat bezkrytycznie.
Nie mądrzę się, bo można
od zbyt uczonych tyrad
dostać świra
wolę w mowie rzec Szekspira:
że jest najs, jest najs, jest najs
jest najsympatyczniej.
Cudownie jest – do siebie mówię sam
powtarzam to wciąż
bo w życiu dętym, smętnym
mętnym, pokrętnym
pogadać z kimś inteligentnym chcę.
Dlatego mówię sobie sam
że jest fantastycznie.
Nie mówię szaro jest, lecz że jest
...cudownie szaro
uśmiecham się do marzeń mych
z nadzieją i wiarą.
Bo lubię prawdę, choćby nie wiem
jak była szczera
jak cholera
by w języku rzec Moliera:
Quel bonheur, bonheur, bonheur
bo nerwy napięte tak mówią mi:
Kochany, miły, czuły
dla siebie raz bądź
Bo w życiu dętym, smętnym
mętnym, pokrętnym
pogadać z kimś inteligentnym chcę
więc mówię sobie sam, że jest
że jest fantastycznie!
Bo jednak mnie i tobie się przydarzyło
coś co bardzo przypomina miłość.
Dlatego mówię sobie sam, że jest
fantastycznie!