Dwieście na godzinę pędzi moja myśl.
Dwieście na godzinę - niebezpiecznie żyć.
Na zakrętach zdarzeń stoją znaki stop.
Kręte korytarze ślepy drąży los.



Dziś może trafię na nowe szaleństwo
i chwilę na głowie postoi mój świat.
Gdzieś mała wzmianka, nie jestem ambitny,
wystarczy ktoś powie: To właśnie był szał!


Bez świąt, bez braw
ja pcham się pod prąd.
Jestem, jestem, ja jestem
zwariowany jak świat.