U našym krai niama ciapła ŭ kryvi.
Źnik siońnia dzień, josć tolki "da" ci "paśla".
My hladzim u vakno, kab pozirk sonca złavić.
Na nas u adkaz hladzić sivaja ziamla.

Prypieŭ:
Tut nie byvaje ciaplej.
Ale...
Dalej!
Chaj budzie dzień!
Chaj žyvie viasna!
Chaj upadzie
Zmrok-ściana.

Ad choładu nočy nas ratuje vino.
Aciaplaje zdranćviełaje serca jano.
Pjem za toje, što kaliści pryjdzie viasna,
I za tych, chto z nami, i za tych, chto biaz nas.

Prypieŭ.

Za našym vaknom śniahi dy ildy.
My pišam da soncu adčaju listy.
Učora zhubili svoj siońniašni dzień my,
Ale jon znojdziecca zaŭtra, majem nadzieju...

Prypieŭ.