1. eNazywam się Mathew DAnderson, Cgreenhornem Dbyłem, egdy
eWlazłem na pokład Djednego z tych, co Chen, na Dpołudnie eszły,
GA był to w życiu mym Dpierwszy rejs, Gpoznałem więc morza H7smak,
eCiężka robota tam Dszybko też Cugięła mój Dsztywny ekark.

Ref.: GWay-hey! DŻegluj no!
CStrzeżcie córek Dswych w Hilo!
GJankeski Dstatek w Gzatokę Cwszedł,
ePotańcujemy tam Dsobie ewnet!

2. Harpunnik stary nauczył mnie przeliczać długie dni
Na krągłe kształty baryłek, co w gardziele ładowni szły.
A kiedy już dzielny statek nasz miał tranu pełny brzuch,
Odwrócił swój dziób i pochylił maszt, na Hilo Town obrał kurs.

Ref.: Way-hey! Żegluj no...

3. Słońcem nas przyjął Hilo port, na brzegu dziewczyny już
Kolanem, ech, o kolano trą, a mężczyźni rwą czapki z głów.
I szybko tam nasz cuchnący tran na złoto przemienił się,
Lądowych uciech szedłem szukać sam, nie wiedząc, że zgubi to mnie.
(A kiedy już nasz cuchnący tran na złoto przemienił się,)
(Portowych uciech szedłem szukać tam, nie wiedząc, że zgubi to mnie.)

Ref.: Way-hey! Żegluj no...

4. Małej Jill w ręce wpadłem tam, miała oczy jak morza toń,
Podniosła raz rzęsy, a ciepło ich przypomniało stracony dom.
I dałem się jej niby dzieciak wieść - o swym ojcu mówiła mi,
Że pastorem jest i jak walczy ze złem, niby tarcza w tym mieście tkwi.

Ref.: Way-hey! Żegluj no...

5. Jak słońce, co wiosną roztapia kry, tak szybko sprawiła, że
Padłem na kolana i zgodziła się przysięgać na dobre i złe.
Nie zobaczę już Atlantyku kłów, gór mięsa płynących krwią,
Może czasem jeszcze przyniesie sztorm mej wolności piosenkę tą.

Ref.: Way-hey! Żegluj no!... x2