To będzie noc w głębokim śniegu                               a e a
Który ma moc głuszenia kroków                                 G a
W głębokim cieniu co przemienia                               G a
Ciało na dwie kałuże mroku                                    e a
Leżymy powstrzymując oddech                                   G a
I nawet szept najlżejszy myśli                                e a

Jeśli nas nie wyśledzą wilki
I człowiek w szubie co kołysze
Na piersi szybkostrzelną śmierć
Poderwać trzeba się i biec
W oklasku suchych krótkich salw
Na tamten upragniony brzeg

Wszędzie ta sama ziemia jest, naucza mądrość                  G D a G D7
Wszędzie człowiek białymi łzami płacze, Matki kołyszą dzieci  G D a G D7
Księżyc wschodzi i biały dom buduje nam                       G D a G D

To będzie noc po trudnej jawie                                a e a
Ta konspiracja wyobraźni                                      G a
Ma chleba smak i lekkość wódki                                G a
Lecz wybór by pozostać tu                                     e a
Potwierdza każdy sen o palmach                                e a

Sen przerwie nagle wejście trzech
Wysokich z gumy i żelaza
Sprawdzą nazwisko sprawdzą strach
I zejść rozkażą w dół po schodach
Nic z sobą zabrać nie pozwolą
Prócz współczującej twarzy stróża

Wszędzie ta sama ziemia jest, naucza mądrość
Wszędzie człowiek białymi łzami płacze, Matki kołyszą dzieci
Księżyc wschodzi i biały dom buduje nam

Helleńska, rzymska, średniowieczna
Indyjska, elżbietańska, włoska
Francuska nade wszystko chyba
Trochę weimarska i wersalska
Tyle dźwigamy w sobie ojczyzn
Na jednym grzbiecie jednej ziemi

Lecz ta jedyna, której strzeże
Liczba najbardziej pojedyncza
Jest tutaj gdzie cię wdepczą w grunt
Lub szpadlem, który hardo dzwoni
Tęsknocie zrobią spory dół