Wracają chmurą z każdym wrześniem
Jak ptaki z popalonych gniazd
Niosą nam wojenne pieśni
Zastrzelony czas

Jak czarne ptaki rudą nocą
Do okien walą i do drzwi
W serca biją i łomocą
Wchodzą w nasze sny

Dość tych wojennych nut
W nich żołnierska krew
W nich bojowy trud
Dość tych wojennych słów
Śmierć mówiła: "Bądź zdrów"

I ludzie w nocy się zrywają
Targani dźwiękiem tamtych strun
Z cichych okien wyglądają
Krwawoburych łun

A młodzi chłopcy i dziewczyny
Spokojnie śpią pod dachem gwiazd
Nie ma w tym niczyjej winy
To był nie ich czas

Dość tych wojennych nut
W nich żołnierska krew
W nich bojowy trud
Dość tych wojennych słów
Śmierć mówiła: "Bądź zdrów"

Dziś o to bijmy się, współcześni
By polem szły dywizje zbóż
By wojenne nowe pieśni
Nie powstały już

Dość tych wojennych nut
W nich żołnierska krew
W nich bojowy trud
Dość tych wojennych słów
Śmierć mówiła: "Bądź zdrów"

Dziś o to bijmy się, współcześni
By polem szły dywizje zbóż
By wojenne nowe pieśni
Nie powstały już

By wojenne nowe pieśni
Nie powstały już
By wojenne nowe pieśni
Nie powstały już
By wojenne nowe pieśni
Nie powstały już...