C G7 C G7 C G7 C G7

W knajpie „Victoria”           C (G7)
Dziś euforia:                  C (G7)
Gra mandolina i waltornia,     C A7 d
Na bal się pcha za falą fala   G7
Już pełna sala,                G7
Gdzie gala trwa.               G7 C

Tłoczą się pary
Na kuluary;
Odświętne kiecki, marynary,
Krążą kelnerzy i kelnerki –
Każdy se w nerki
Kropelkie da.

Gołda – nie woda –
Pogody doda.
Ten z tym się stuknie, piątkę poda,
Wre na parkietach i dywanach –
By trwać do rana –
Wymiana zdań!

Lech zapowiada,
Jak zgnoi gada,
Co ciągle świnię mu podkłada –
Aż się od słów tych męskiej siły
Liczka spłoniły
U miłych pań!

Waldi „Gaduła”
Smętnie się tuła,
Bo wiara mu fasadę skuła –
Wykluwa się z kielichem klecha
– Masz Waldek pecha –
Pociecha fest!

A Tadzio „Piorun”
– Człowiek honoru –
Trzyma się z dala od kiziorów;
Tadzio myślówę ma jak brzytew
I w świecie przy tem
Obytem jest.

Więc „Słodki Olo”
Wysila polot:
Czy mieszać harę z kokakolą?
Znaczy – czy szukać sztamy z Tadziem,
Czy w starym składzie
W napadzie grać?

Kudłaty Józek
Git ciągnie wózek:
W niejeden zakręt trafił z luzem,
Jak zagra z Lechem w lewe karty
To na bok żarty –
Uparta brać!

Ten już przypruty,
Tamten opluty,
Temu się przepalają druty –
Ów pyta damę głosem grząskim
„Czy masz podwiązki?”
– Niewąski bal!

A Miecio „Żużel”
Pieczenie w rurze
Gasi, jak strażak na dyżurze –
Niewdzięczna jego rola krecia:
Kto wkurzył Miecia –
Odleciał w dal.

Jedni pękają,
A drudzy zgrają
Na los stawiają to, co mają –
Liczy się tylko dola własna
I przyszłość jasna –
Stać nas na gest!              G7 C (A7)

W knajpie „Victoria”           D (A7)
Trwa euforia –                 D (A7)
Oto wykuwa się historia!       D H7 e
Każdy w niej robi za figurę –  A7
Kto zna kulturę                A7
Ten górą jest!                 A7 D (G D)