Kaczmarski:
Panie barcie, pij! A pijąc
Płacz nad naszą historyją!

Kowalski:
Historyja bywa przykra:
Raz jest liter, raz pół litra.

Kaczmarski:
Bohaterów ci w niej nie brak
A - co Polak - tchórz i żebrak

Kowalski:
Z ust waćpana żółć i ślina:
Nie wylewaj waćpan wina

Kaczmarski:
Kto ma pióro, w papier łupie
W piśmie mędrzec, w życiu - głupiec

Kowalski:
Gdybyś czytał waść Kadłubka,
To byś teraz nie rżnął głupka

Kaczmarski:
Jak już który nosi jajca
Zaraz warchoł, albo zdrajca

Kowalski:
O kim mowa, panie święty?
Ja swój spodzień mam zapięty

Kaczmarski:
Silny się pokaże w czynie -
Machnie szablą, krzyknie - zginie

Kowalski:
Chroni nas opieka Boska
I Maryja Częstochowska

Kaczmarski:
Który wierzy - śpiewa w chórze,
Niedowiarek zaś - w purpurze

Kowalski:
Święta prawda, jak na dłoni!
Niewierzący są czerwoni;
Ale wara od purpury,
Bo polecą z ciebie wióry!

Kaczmarski:
Wiór ni towar ni zasługa -
Każdy tu wariata struga.
Godni tylko, gdy w niewoli,
Bo ich wtedy razem boli.

Kowalski:
Święta prawda, słów nie staje
Zwłaszcza rano łeb nadaje

Kaczmarski:
Wolnych wspólnie nic nie cieszy,
Bo za swoim każdy spieszy

Kowalski:
Tu zaprzeczy moja warga
A Kochowski, albo Skarga?
Pełna gnoju polska gleba,
Ale czasem sięga nieba!

Kaczmarski:
Tak, o niebie jeno prawią
A po śmierci - każdy zbawion
Ani myślą po co żyć im -
Tyle w gębie, ile z rzyci.

Kowalski:
Ukróć waść swój język świński
Bom ja jest katolik rzymski

Kaczmarski:
Rzym czy Krym - to dla Lechity
Karkołomne są zaszczyty.
Sycą tylko jad w wątrobie:
Żółć w radości, śmiech w żałobie

Kowalski:
Kiedy słucham takich nowin
Mam wrażenie, żeś Żydowin

Kaczmarski:
Żydowinem być mi raczej,
Gdy mianuje mnie Polaczek
Jeden zgiełk i płacz i rechot
Siwy dym pod słomy strzechą.

Kowalski:
Wszystko mi to nie nowina,
Nie wylewaj waćpan wina!

Kaczmarski:
Pij więc, panie barcie, pij! Pijąc
Płacz nad naszą historyją!

Kowalski:
Historyja bywa przykra:
Raz jest liter, raz pół litra