Każda łza spływająca po twarzy
jest smutną historią dlatego tyle znaczy
moje łzy spływają na kartkę tworząc gdzieś
z mych ukrytych myśli głęboką treść
pisze ten tekst by chodź jeden z nich
utkwił na dłużej niż na kilka chwil
teraz Ty naocznym świadkiem spadających kropli łez
które schematycznie nakładają wers na wers
dzięki temu powstał ten trzydziestodwuwersowy wiersz
który spływa na twe ciało jak deszcz, (jak deszcz)
zapisany scenariusz najczarniejszych godzin
co dzień ktoś umiera by ktoś inny się narodził
i nie zmienisz tego, a często przez to łzy płyną
umiem tylko zmienić myśli w wersy, a wodę w wino
ostatnia łza rozmyła atrament
wsiąkła w papier już jej nigdy nie widziałem


Łza płynie po policzku, ból doświadczeń
tworze tą historie, na białej kartce
zlewa się w całość tworzy jednolitą barwę
przekazując światu tą smutną prawdę x2


Teraz kiedy pisze tekst wspominam co było kiedyś
tyle łez wylanych i niezapomnianych przeżyć
każda łza przypomina mi historie
czas leci tak szybko kiedyś leciał znacznie wolniej
chciałbym wiele rzeczy cofnąć naprawić to co zepsułem
to że tak dużo znaczą dopiero dzisiaj to czuje
pamiętam, jak biegałem po podwórku
wtedy łzy to wstyd chociaż miałem wiele smutków
dziś jest inaczej myślę że to kwestia wieku
chodź wiele łez wylanych to nie szukam na to leku
z czasem wszystko się zmieniło znowu łza mi z oczu kapie
wszystkie te moje wspomnienia dalej przelewam na papier
znów mam szkliste oczy znów widzę tamte chwile
pisze ten kolejny wers, który da mi siłę
oczy napuchnięte mają dość wylanych łez
przestań świecie płakać, bo to już ostatni wers


Łza płynie po policzku, ból doświadczeń
tworze tą historie, na białej kartce
zlewa się w całość tworzy jednolitą barwę
przekazując światu tą smutną prawdę x2