muz. Marcin Żmuda, Przemysław Lembicz, sł. Krzysztof Gozdowski


Kocham swą pracę ? jestem grabarzem.

Ci, których grzebię, są już bez marzeń,
Bez żalu do świata, bez pychy i złości ?
Wyzbyte wszystkiego makiety przeszłości.
Nie dyszą już zemstą, nie łakną czułości.

Kocham swój szpadel. I cmentarz, i noc.

Ci, których grzebię, są sztywni, jak kloc.
A ja do nich mówię i śpiewam piosenki,
Bez strachu, że zadrwią, że wyjdą w pół dźwięku ?
Wciąż śpiewam wyzbyty oporów i lęków.

Ja kocham piosenki. I kocham swój świat.

A ci, których grzebię nie liczą mi lat.
Nie mówią, że kłamię, że zmyślam, że łżę.
Jak sobie pośpiewam, to jakoś mi lżej,
To jakbym rozterek w swym życiu miał mniej.

Jestem grabarzem i kocham swą pracę.
I nie chcę inaczej...