Jadę, jadę rowerem na Wolę
Jadę do Ciebie już dziesięć lat
Jadę chociaż bardzo się boje
Bo świat pędzi tak szybko na wspak

Lecę, lecę do Ciebie na Wolę
Nad chodnikiem na którym słychać Twój krok
Tak zwyczajnie bo nie mam co robić
W tę długą jesienną noc

Bo my to właściwie już nie musimy
Byle tylko kiedyś wrócić do prawdziwego domu
Synowie matek i Cynamonu nic nie robimy po kryjomu

Jadę, jadę rowerem na Wolę
Jadę bo tak bardzo chcę być
Bo u Ciebie czas biegnie zgoła i powoli
I przez chwilę wiem jak żyć

Jadę ale często wysiadam
Bo po drodze zaciekawi mnie coś
I wymyślam formy przepraszam
A na uszach wciąż Nowy Świat


Bo my to właściwie…..