To koniec wszelkiej nadziei
By stracić dziecko, wiarę
By skończyć wszystką niewinność
By być kimś takim jak ja
Oto początek nowej nadziei
By mieć to co niegdyś
Nie rozgrzeszone życie
Zakończy się wraz z narodzeniem
Bez woli by wstać dla tego poranka
By zobaczyć kolejną zrodzoną czarną różę
Śmierci łoże powoli okrywa się śniegiem
Anioły, one pierwsze upadły lecz ja wciąż tu jestem
Sam , kiedy one podchodzą blisko
W niebie arcydzieło me wreszcie będzie zaśpiewane
Rannym jest ren skaczący najwyżej
I me rany tak głęboko tnie
Wyłącz światło i pozwól mi pociągnąć rękojeśś
Mandylion bez twarzy
Śmierci życzenie bez modlitwy
Koniec nadziei
Koniec miłości
Koniec czasu
Reszta jest milczeniem