serce wali

jak zawsze

lecz tym razem w niezgodzie z rytmem czasu

zagubiony i zapomniany o krok od eksplozji przez nos

odwracam się ku zapoconym kołdrom

gapię się na rdzę, która obrastam,

która zamienia się w skorupę

wstaję, kręci mi się w głowie

rozpadam się

okręcam się na stopach

mijam się

oblekam się w nagość

i rozbieram ją

obudzony ale kładący się do snu

nie śpię ani trochę

serce zatrzymuje się

nie rusza się

wkładam stymulator serca

(który połykam i ukrywam)

znajduję włącznik

(włączam się)

widzę wszystko podwójnie

(podwójnie czarno)

błąd systemu

(mózg odmawia)

w dalszym ciągu szukam

niekontrolowanej

(kolejnej informacja)

muszę nakarmić

(nakarmić się sam)

mówię na głos i podróżuję wewnątrz siebie

poszukując

szukam życia, przez chwilę

stałem na swoim miejscu

z nadzieją, przyjaciółką, przeżyłem trochę czasu

poszukuję dobrego początku

lecz on, okazuje się jedynie rozczarowaniem