Patrzę na świat z nawyku                         G D6
Więc to nie od narkotyków                        G D6
Mam czerwone oczy doświadczalnych królików       a e G D6

Wstałem właśnie od stołu
Więc to nie z mozołu
Mam zaciśnięte wargi zgłodniałych Mongołów

Słucham nie słów lecz dźwięków
Więc nie z myśli fermentu
Mam odstające uszy naiwnych konfidentów

Wszędzie węszę bandytów
Więc nie dla kolorytu
Mam typowy cień nosa skrzywdzonych Semitów

Widzę kształt rzeczy w ich sensie istotnym       d a
I to mnie czyni wielkim oraz jednokrotnym        d a
W odróżnieniu od was którzy Państwo wybaczą      e a H7
Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu  e H7

Dosyć sztywną mam szyję
I dlatego wciąż żyję
Że polityka dla mnie to w krysztale pomyje

Umysł mam twardy jak łokcie
Więc mnie za to nie kopcie
Że rewolucja dla mnie to czerwone paznokcie

Wrażliwym jest jak membrana
Zatem w wieczór i z rana
Trzęsę się jak śledziona z węgorza wyrwana

Zagłady świata się boję
Więc dla poprawy nastroju
Wrzeszczę jak dziecko w ciemnym zamknięte pokoju

Ja bardziej niż wy jeszcze krztuszę się i duszę  d a
Ja częściej niż wy jeszcze żyć nie chcę a muszę  d a
Ale tknąć się nikomu nie dam i dlatego           e G F e
Gdy trzeba będzie sam odbiorę światu Witkacego   e G F e

e/D e/C H7 e
e a H7 e
e H7 e a/E e