Na humilde lareira o vello bardo
Entoa tristes historias de séculos fuxidos
Lendas de loitas esquecidas
Contra inimigos que nin o tempo solerrou
Nos seus allos de negra sabedoria
Que ate axeonllan aos lobos
Vexo berros de vingonza
Contro as traidores ás arcanos crenzas
Arbores que sangran na noite
E sementan o futuro cara o incerto
Cantas que lembran aos heroes
Contro a hipócrita sorrir da ignorancia
Lembrade aos que vos deron a honra
Mentres as súas ialmas procuran a xustiza
Cantade e bebede xuntos no recordo
Mentres a pálida faciana prepara a súa gadaña
Na ialba que precede á treboada...