Entre as sombras do meu recordo
Ergome sobre o horizonte de negras
O sendeiro retorce con sinuosa buria
Os meus pasos cara a Nada
Presenzas que o pasado fai existir
Mais o presente torna fria a súa lembranza
Roteiras imaxinados de vidas que conflúen
Na mistica existencia dun futuro sen senso
E no manancial ollo o meu corpo inerte
Namentres a iauga me somerxe no eterno baleiro
Crenzas que existen na miña consciencia
Somerxidas na fonte do eterno baleiro.