Por camiños lépedos de frouma os lobos ouvean entre fentos e carqueixas
Onde fragas de ancestrais carballos vixian aos que vruzan os scus limites
Onde a nébon con poética presenza agarima os soños dos que agardan
E aniña o negro e esquivo corvo alá nas sombras de almas sen acougo.
Entre pedras na lareira que fumega.
Vivenzas de encontros entre bágoas de saudade
No sagrado circulo onde entoa a vello bardo
Misticos cantos a tempos xa esquecidos.
Na fonte de augas que o druida engalana coas herbas e esconxuros do Eterno
Onde o moucho espreita con sixilo a aqueles de ollar sobaixo e endeble
Onde a maxia de arrecendos e praceres que a lúa oulorgo coa súa pálida faciana
A miña ialma descanso na fria noite de estrelas que guian a Harmonia.